-
1 σελας
τό (в прозе только nom. и acc. sing., Hom. и Hes. тж. gen. σέλαος и dat. σέλαϊ - стяж. σέλᾳ, Anth. pl. σέλᾱ - gen. σελάων)1) свет, сияние(μήνης Hom.; ἡλίου Aesch.; ἡμέρας Soph.)
2) пламя, огонь3) блеск, сверкание(ἐξ ὀμμάτων Aesch.; ὀφθαλμοῦ Eur.)
4) молния(σ. Διός Soph.)
5) факелσ. ἐν χείρεσσιν ἔχειν HH. — держать в руках факел
-
2 γοργωπος
21) со страшным взглядом(κόραι Eur.)
2) грозный(ὀμμάτων σέλας Aesch.; βλεφάρων ἕδρα Eur.; ἀλέκτωρ Anth.)
-
3 λιπαρος
31) жирный, маслянистый, лоснящийся от жира2) лоснящийся, блестящий(λαμπρὸς καὴ λ. Plat.)
3) полный, упругий, крепкий(πόδες Hom.; στῆθος Arph.)
4) упитанный, тучный(θηρία Xen.)
5) свежий, ясный(ὀμμάτων σέλας Hes.)
6) богатый, пышный, цветущий, великолепный(νῆσος HH.; Ἀθῆναι Pind.; Θῆβαι Pind.)
7) обильный(θέμιστες Hom.)
8) обеспеченный, спокойный, безбедный(γῆρας Hom.)
9) светлый, безмятежный(εὐφροσύνη Anth.)
10) блистающий, сверкающий, роскошный(κρήδεμνα, καλύπτρη Hom.)
11) перен. густой, сильный(ὀσμή Arst.)
12) оплодотворяющий, благодатный(χεύματα Aesch.)
-
4 αστραπτω
1) метать молнии Hom., Arph.ἀστράπτει (impers.) Soph., Arst. — сверкает молния
2) сверкать, сиять(χαλκῷ Xen.; ἐπιχρύσοις ὅπλοις Plut.; ὄψις ἀστράπτουσα Plat.)
3) излучать(σέλας ἐξ ὀμμάτων Aesch.; ἵμερον ἀπ΄ ὀμμάτων Anth.)
См. также в других словарях:
σέλας — αος, το, ΝΜΑ, γεν. και ατος, πληθ. σέλα, άων, Α (ιδίως για φως ουράνιων σωμάτων) έντονη λάμψη, ακτινοβολία, φεγγοβολιά («φαιδρὸν ἁλίου σέλας», Αισχύλ.) νεοελλ. (μετεωρ. αστρον. γεωφ.) 1. οπτικό ατμοσφαιρικό φαινόμενο, ορατό κυρίως στις βόρειες ή… … Dictionary of Greek